Η κρυοσυντήρηση είναι μια πολύ σημαντική επιστημονική εξέλιξη που επιτρέπει στα υπογόνιμα ζευγάρια να κάνουν περισσότερες της μίας προσπάθειες να τεκνοποιήσουν χωρίς την ταλαιπωρία της πρώτης φοράς. Η γυναίκα δεν θα χρειαστεί να υποβληθεί εκ νέου σε διέγερση των ωοθηκών ούτε σε επέμβαση λήψης των ωαρίων.
Τα έμβρυα μπορούν να συντηρηθούν με τη μέθοδο της κρυοσυντήρησης για διάστημα έως και 20 χρόνων. Ωστόσο, δεν επιβιώνουν όλα τα έμβρυα από την κρυοσυντήρηση, ούτε οδηγούν όλα σε εγκυμοσύνη.
Τα ζευγάρια καλό θα είναι να αποφασίσουν πριν προχωρήσουν στην πρώτη εξωσωματική, εάν επιθυμούν να αποθηκεύσουν τα έμβρυα που δεν θα χρησιμοποιήσουν στην πρώτη εμβρυομεταφορά.
Μια νέα μέθοδος κρυοσυντήρησης έχει εισαχθεί τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα. Λέγεται υαλοποίηση και αυξάνει τα ποσοστά επιτυχίας της κρυοσυντήρησης.
Κρυοσυντήρηση ωαρίων
Πολλές νέες γυναίκες αποθηκεύουν τα ωάριά τους είτε πριν υποβληθούν σε θεραπείες και επεμβάσεις που επηρεάζουν τη γονιμότητά τους, είτε εάν επιθυμούν να τεκνοποιήσουν σε μεγαλύτερη ηλικία και φοβούνται ότι τότε δεν θα έχουν ωάρια καλής ποιότητας. Η συντήρηση ωαρίων επιλέγεται επίσης από ζευγάρια που δεν επιθυμούν να αποθηκεύσουν έμβρυα από φόβο ότι δεν θα επιβιώσουν τη διαδικασία κρυοσυντήρησης ή έχουν ηθικό δίλημμα με το τι θα απογίνουν τα κρυοσυντηρημένα έμβρυα όταν θα έχουν ολοκληρώσει την οικογένειά τους.
Η διαδικασία κρυοσυντήρησης ωαρίων, σπέρματος και εμβρύων, είναι απόλυτα ασφαλής. Παγκοσμίως, δεν έχει καταγραφεί κανένα περιστατικό γέννησης παιδιού με οποιαδήποτε ανωμαλία ή νόσημα που να οφείλεται στη διαδικασία της κρυοσυντήρησης.
Κρυοσυντήρηση ιστού
Οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια εφαρμόζουν πειραματικά την κρυοσυντήρηση ιστού από την ωοθήκη της γυναίκας. Αυτή η επιλογή εφαρμόζεται κυρίως σε γυναίκες πριν υποβληθούν σε θεραπεία για την αντιμετώπιση κάποιας μορφής καρκίνου ή άλλων νοσημάτων (π.χ. αυτοάνοσων). Μετά την ολοκλήρωση των θεραπειών, οι γιατροί τοποθετούν ένα τμήμα του κρυοσυντηρημένου ιστού εκ νέου στο σώμα. Η εμφύτευση δεν γίνεται απαραιτήτως στην ωοθήκη. Μπορεί να γίνει στην κοιλιά ή το χέρι. Όταν η μεταμόσχευση είναι επιτυχής, αρχίζει η παραγωγή ωαρίων. Η γυναίκα μπορεί να λάβει ειδικές ορμόνες προκειμένου ο ιστός να παράξει περισσότερα του ενός ωάρια. Όταν αυτό συμβεί, το ωάριο θα μεταφερθεί στο εργαστήριο ώστε να γίνει η γονιμοποίηση και στη συνέχεια θα εμφυτευθεί στη μήτρα ώστε να ολοκληρωθεί η διαδικασία.
Αυτή η μέθοδος έχει περιορισμούς. Για παράδειγμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε γυναίκες με καρκίνο των ωοθηκών. Σε κάθε περίπτωση από τη διαδικασία της κρυοσυντήρησης ιστού ωοθήκης έχουν γεννηθεί τα πρώτα 22 παιδιά στον κόσμο.